Charon Styx'in Kayıkçısı

Charon, gecenin ve günün tanrısı Erebos ve ilk elemental tanrılardan gecenin tanrıçası Nyx’in çocuğudur. Charon yer altı ruhlarındandır ve Hades’in emrindedir. Görevi Hermes’in yeryüzünden, Akheron kıyılarına kadar rehberlik ettiği ölüleri alıp, kayığıyla Styx nehri üzerinden sonsuza kadar kalacakları Hades’teki ölüler diyarına götürmektir. Servisinin bedeli ise insanların gömülmeden önce ağızlarına konulan bir adet sikkedir. Bu sikke ağzına konulmadan gömülen ölüler Charon’a Styx nehrini geçmeleri için gerekli bedeli veremedikleri için ölüler diyarına gidemezler ve Akheron’un dünyevi kısmında ve yukardaki dünyada hayalet olarak sonsuza kadar kalırlar. Büyük tanrılardandır ve büyük tanrılar topluluğu üyelerindendir. Pluto ile yakın dosttur. Düşmanı ise Robert’tir. Bilinen yakınlarından Aether, Moros, Keres, Thanatos, Momus erkek kardeşleri, Hemera, Nemesis, Ponos, Limos, Usmine, Mache, Phonos, Pseudea kız kardeşleri , Ophion ölümlü büyük babası, Eurynome büyükannesi, Ouranous ölümlü büyük büyük babası, Gaea ise büyük büyük annesidir. Güçleri ise diğer büyük tanrılarda olduğu gibi insanüstü güçler, çok uzun yaşama, yaralanmaya dayanıklılık ve iskelet formuyla normal insan formu arasında şekil değiştirmedir.

Charon Yunan vazo süslemelerinde çirkin, sakallı kanca burunlu, kımızı koni şeklinde bir şapkası ve dizine kadar inen bir elbiseyle tasvir edilir. Ve tasvirlerde genellikle kayığında elindeki uzun sopasıyla ruhların rehberi Hermes’ten bir ruhalmak üzereyken görülür.

Plato, Charon için şöyle demiştir; Ölüler Hades tarafından yargılandıktan sonra Charon’un kayığına biner. Buradaki yolculuğunda günahlarından arınır ve iyilikleri için mükafatlandırılır. Apollo ise Altın Eşek’te şöyle yazmıştır; Önce Charon’un ölü nehri Akheron’a ulaşırsın. Charon’un kayığıyla karşı kıyıya giderken senden parayı ister. Ve sen bu yaşlıya ağzında taşıdığın parayı kendi elleriyle çıkarmasına izin vermelisin. Yolculuğun sürerken ölü bir yaşlı adam sudan çıkıp senden onu kayığa almasını ister çürümüş elini sana uzatıp yalvarır, fakat sen merhamet duygunla olsa bile hiçbir yerini kıpırdatmamalısın çünkü bu yasaklamıştır. Bunu yaptıktan sonra Persephone’un ödülünü alırsın ve yaşlı kayıkçıya verirsin. Geriye döner ve nehri bir daha geçersin sonrada eskiden olduğu gibi cennetin yıldızlarının ahengine geri dönersin.
Mitolojik varlıkları; sirenler, satirler, su perileri, centaurlar (insan başlı at vücutlu yaratıklar) ve ölüm temasını konu olarak seçen Arnold Boecklin (1827-1901)’in 1880 yılında yaptığı “Ölüler Adası” adlı tablosunda Charon’un mekanının ve Akheron Nehrinin bir tasviri vardır. Resimde Charon’un ölüleri taşıdığı kayığı adanın girişindedir ve yukarı doğru yükselen sık ağaçlar geçit vermez gibi görünür. Puslu ve karanlık, ışığın giremediği bir yere doğru gidilmektedir. Bu uzun kavaklar efsanede ölüler ülkesi tanrısı Hades’in karısı Persephone’nın korusudur. Boecklin tablosundaki kompozisyonu efsaneye uygun olarak kurmuştur. Gökyüzü bol sisli ve bulutlarla örtülüdür, hiçbiryerinden güneş görünmez. Efsanede Hades’in yönettiği bu Ölüler Diyarı insanlar ve diğer tanrılar tarafından nefret edilen bir yerdir.

Kaynaklar:
- www.myastrologybook.com
- www.godchecker.com
- www.gods-heros-myth.com
- www.theoi.com
- www.artchive.com (Boecklin’in “Isle of Dead” tablosu için)
- www.artcyclopedia.com